یکی از مشکلات نسبتا شایع در خانم ها بویژه دختران و بانوان جوان درد ناحیه سینه ، ناحیه ترقوه و ناحیه زیر بغل است. درد سینه در خانم ها به دو نوع دوره ای Cyclic pain و غیر دوره ای Noncyclic pain تقسیم می شود . دردهای سینه دوره ای در دختران و خانم های جوان شایع تر است این دردها ارتباط مستقیم با تغییرات هورمونی دوران پریود دارند . غالبا شدت دردها در شروع دوره ماهیانه زیاد است . با پایان دوره قاعدگی این دردها بهبود می یابند . اینگونه دردها غالبا دو طرفه هستند (در هر دو پستان) و به ناحیه زیر بغل و بازو نیز ممکن است منتشر شوند . با شروع دوره یائسگی این دردها بهبود می یابند . دردهای غیر دوره ای Noncyclic pain بیشتر در خانم های ۳۰ تا ۵۰ ساله شایع است. این دردها ممکن است در یک سمت (یک پستان) ایجاد شود . غالبا بیمار از درد تیز و سوزشی در یک سمت سینه خود شکایت دارد. اینگونه دردها ممکن است ناشی از کیست یا fibroadenoma باشد. با درمان علت بیماری ، اینگونه دردها درمان می شوند . درد سینه یک علامت شایع مورد انتظار در تومورهای پستان نیست. اما وجود توده های دردناک در پستان ممکن است ناشی از تومور باشد. در صورتی که درد پستان بیش از سه هفته طول بکشد یا درد شدت پیدا کند لازم است بیمار به پزشک مراجعه نماید.
گاهی علت درد سینه ، ترقوه و آگزیلاری (زیر بغل) در معاینات روتین پزشکی قابل تشخیص نیست. در بسیاری از خانم ها (حتی دختران جوان) تریگر پوینت های عضلانی در عضلات شانه ، سینه و گردن ممکن است علت درد پستان و زیر بغل باشد . معاینه عضلات کمربند شانه ای و سینه (عضلات سینه ای کوچک و بزرگ) بویژه در بیمارانی که به تشخیص پزشکی واضح دست نیافته اند می تواند راهگشای درمان این بیماران باشد.
دردهای شبه قلبی angina pectoris در برخی از این بیماران گزارش می شود . به طوریکه ، ممکن است باعث نگرانی بیمار و خانواده وی شده و معاینات تخصصی قلب را به دنبال داشته باشد. دردهای سینه ناشی از تریگر پوینت های عضلانی غالبا با دردهای منشره شانه ، کتف ، بازو ، ساعد و دست همراه است . گاهی اینگونه بیماران علائم نورولوژیک نظیر گز گز ، پارستزی و بی حسی در مناطقی از اندام فوقانی یا کتف خود گزارش می کنند . یکی از مهمترین نکات در مواجهه فیزیوتراپیست با این بیماران توجه به پاسچر بیمار است . اینگونه بیماران غالبا پاسچر نامناسب دارند . سندرم های حرکتی بویژه سندرم upper crossed syndrome در این بیماران شایع است.
از جمله عضلاتی که لازم است در معاینات فیزیوتراپی مد نظر قرار گیرد می توان به عضلات زیر اشاره نمود:
- Pectoralis major
- Subclavius
- Pectoralis minor
- Sternalis
- Scalene