آسیب منیسک های زانو از جمله مشکلات شایع ارتوپدیک در ورزشکاران بویژه ورزشهای رو در رو (نظیر فوتبال ، هندبال و …) به شمار می رود. غالبا آسیب منیسک با آسیب سایر عناصر زانو نظیر لیگامان صلیبی همراه است. آسیب منیسک می تواند در هر فردی و در هر سنی اتفاق بیافتد. پارگی منیسک می تواند به اشکال مختلفی ایجاد شود. از جمله:
- longitudinal پارگی طولی
- parrot-beak شبیه منقار طوطی
- flap شبیه بال
- bucket handle شبیه دسته سطل
- mixed/complex ترکیبی یا کامپلکس
از جمله علائم شایع در آسیب منیسک ها می توان به درد ، تورم ، قفل شدن زانو ، کاهش دامنه حرکتی و احساس خالی کردن زانو (giving way) اشاره نمود. درمان پارگی منیسک شامل درمانهای غیر جراحی و جراحی است. در صورتیکه آسیب منیسک جزئی و در لبه خارجی آن باشد و علائم بیمار دائمی نباشد به جراحی نیازی نیست. مداخله غیرجراحی در آسیب منیسک در فاز حاد شامل استراحت ، کامپرس سرد ، بالا نگه داشتن عضو مبتلا و بانداژ فشاری می باشد (RICE) :
- Rest
- Ice
- Compression
- Elevation
درمان فیزیوتراپی این بیماران شامل اسفاده از مدالیته های الکتروتراپی ، کرایوتراپی ، لیزرتراپی ، مگنتوتراپی ، موبیلیزاسیون استخوان کشکک و تمرین درمانی است. همانند سایر مشکلات اسکلتی و عضلانی تمرین درمانی مهمترین بخش از درمان فیزیوتراپی این بیماران به شمار می رود .
در فیزیوتراپی امین ضمن استفاده از مدالیته های مناسب ، تمرین درمانی بیمار تحت نظارت مستقیم فیزیوتراپیست یا تکنیسین مسئول در کلینیک انجام می شود . برای آموزش بیمار از نرم افزارهای خاص تمرین درمانی استفاده می گردد .
