با گسترش زندگی ماشینی و تغییر الگوی زندگی مردم بیماریهای اسکلتی و عضلانی شیوع بیشتری یافته است . تغییر در الگوهای نشستن و خوابیدن ، کار با کامپیوتر ، کاهش تحرک و … باعث عدم تعادل عضلانی muscle imbalance و در نتیجه سندرم های حرکتی Movement Impairment Syndrome شده است. پاسچر نامناسب ضمن فعالیتهای روزانه ، باعث تغییر در مرکز ثقل بدن و نحوه انتقال وزن بدن به زمین و در نتیجه تغییرات مفصلی و عضلانی می شود . در بیشتر سندرمهای حرکتی ضعف یک گروه از عضلات با کوتاهی گروه دیگری از عضلات همراه است. بنابراین ضمن تقویت گروه های عضلانی ضعیف لازم است به عضلات کوتاه شده نیز توجه کافی مبذول شود .

درمان فیزیوتراپی در این بیماران شامل استفاده از مدالیته ها ، تمرین درمانی و درمانهای دستی است. تمرین درمانی و درمانهای دستی مهمترین بخش درمان فیزیوتراپی در رفع کوتاهی های عضلانی به شمار می رود .

از جمله تکنیک های درمان دستی مورد استفاده برای افزایش طول عضلات کوتاه شده می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• Muscle Energy Technique
• Active Release Technique
• Myofascial Release Technique
• Proprioceptive Neuromuscular Facilitation
• Passive Stretching
• Soft Tissue Manipulation

تمرین درمانی بویژه تمرینات کششی نقش بسیار مهمی در افزایش طول عضلات کوتاه شده ایفا می کند . برنامه تمرین درمانی محدود به کلینیک نیست . لازم است بیمار بر اساس آموزش های ارائه شده توسط فیزیوتراپیست تمرینات ورزشی را در منزل دنبال نماید.